tanya sama hati

yang koyak atau yang sweet?

yang mengoyakkan.
kadang kadang boleh jugak jadi sweet.
tapi ye la,kadang kadang.
sangat unpredictable.
bile rase macam dah boleh lepaskan pergi jauh jauh,tiba tiba muncul balik.
jadi sweet.
tak tau sengaja atau tak sengaja.
maybe la utk kepentingan sendiri tapi ye la kan..
boleh aje kalo tak muncul kembali tu.
boleh aje muncul kat lain.
payah kot nak bace ape yang tersembunyi.
lagi payah bila tak pasti.
memang kadang kadang nak aje jerit kuat kuat tanye soklan.
tapi tu la.
takut.
takut keciwa.
takut frust.
takut dissappoint.
yup,maksud same,tapi nak cakap betapa tahap rasa tu lebih 3 kali ganda daripada normal.
hati memang kuat pada yang koyak.
tapi boleh aje goncang sebab yang sweet.

yang sweet.
kadang kadang aje muncul.
juga unpredictable.
tapi takde la sekuat yang mengoyakkan.
yang buat jadi sweet sebab memang selalu aje nak senyum.
pernah aje frust.
tapi tahap biasa la.
tak macam dengan yang mengoyakkan.
mudah aje nk tersenyum.
mudah aje nk tergembira.
haihlaa.
boleh kate,yang sweet banyak(tak la banyak mane pon!) buat mende sweet.
hati pom macam dah 'wah!'
tapi tu la.
tak jelas.
takkan nak buat buat jelas.
buat kesimpulan sendiri.
tak.
hati neh tak la tegar sangat.
tak sama macam hati dia.
memang tak sekuat hati dia la.
tak kira utk koyak or sweet.
hati ini masih malu malu lagi kot.
hurm.

solution:
i need to walk away from this thingy.
buat penat aje fikir.
sebab bila fikir pasal koyak atau sweet,agak lari dari my aim kot.
payah nak fokus on the thing i'm suppose to be working for.
memang lari terus la.dah takde kot tu.
totally opposite from what i'm suppose to be searching for.
ye la.cakap memang senang.
sume orang boleh cakap lari.
tapi tak semua boleh lari.
tapi asalkan masih ade kekuatan nak larikan diri,insyaAllah boleh kot.
tak kira laju,sederhana or perlahan.or even dengan wheel chair..or artificial feet or whatever..
sebenarnye,salah satu cara nk lari always aje ade dalam fikiran.
ikut hati memang nak buat aje.
tapi bila betol betol cam ala ala bertegas nk buat tu,jadi takut.
sebab tak bersedia.
dan hati kate tak.bukan.nehi,la'..
nak clear hati memang payahkan.
masih berharap..